โปรแกรมของคุณอยู่ในขณะนี้การดาวน์โหลด
ซึ่งอาจใช้เวลาไม่กี่วินาที!
"ผมกังวลว่า" ภาพหนังสือเรื่อง PPT
Xiaoli เป็นห่วงเกี่ยวกับทุกอย่าง
ที่บ้านเชียวลี้กังวลเกี่ยวกับต้นไม้ในด้านหน้าของบ้าน "ถ้ามันเป็นไปได้จะอยู่ในบ้านของเราหรือไม่" ที่สนามเด็กเล่น, เชียวลี้เป็นห่วงเกี่ยวกับเครือข่ายในการแกว่ง, กระโปรงของสกรูและแท่งเหล็ก วันเกิดวันเสี่ยวหลี่กังวลว่าไม่มีเพื่อนที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิด เพื่อนมาเธอเป็นกังวลว่าเค้กไม่เพียงพอที่จะกิน
เชียวลี้เป็นกังวลมากเกี่ยวกับเวลาที่จะถูกลีบหูขนาดเล็ก เชียวลี้กังวลว่าถ้าเธอไม่หยุดกังวลกลีบเล็กหูเกือบลูบเธอ
แม่ของเธอกล่าวว่า: "ไม่ต้องกังวล." พ่อของเธอกล่าวว่า: "ไม่ต้องกังวล." เชียวลี้ยังคงเป็นห่วงมากว่าเธอห่วงกังวลและเป็นห่วง
เร็ว ๆ นี้เชียวลี้มีความกังวลใหม่: โรงเรียน เชียวลี้เป็นห่วงเกี่ยวกับโรงเรียนซึ่งเป็นห่วงมากขึ้นกว่าก่อนสิ่งที่ให้เธอกังวล วันแรกของโรงเรียนเสี่ยวหลี่มีชุดของกังวล:
ถ้าเด็กไม่ชอบฉันมีตาสีดำอย่างไร?
เกิดอะไรขึ้นถ้าครูจงใจถามฉันสำหรับปัญหา?
ถ้าเด็กเอาตลกชื่อของฉันอย่างไร?
ถ้าฉันไม่สามารถช่วยร้องไห้?
...
เธอเป็นห่วงทุกทาง
แม่และพ่อและครูที่จะพูดเชียวลี้มองไปรอบ ๆ ในชั้นเรียน จากนั้นครูกล่าวว่า "มีเป็นเด็กที่คุณต้องรู้." ตอนแรก Xiaoli และ Xiaoyu เพียงมองลอดแต่ละอื่น ๆ แล้วพวกเขาก็เล่นด้วยกันจนกว่าจะถึงเวลาที่จะกลับบ้าน
เด็กไปที่ประตูห้องเรียนครูกล่าวเสียงดัง: "พรุ่งนี้จะมาโอ้." เชียวลี้หันมายิ้มและโบกมือให้ครู: "ฉันจะมา" นอกจากนี้เธอยังกล่าวว่า: "ไม่ต้องกังวล!
"ผมกังวลว่า" ภาพหนังสือเรื่อง PPT
Xiaoli เป็นห่วงเกี่ยวกับทุกอย่าง
ที่บ้านเชียวลี้กังวลเกี่ยวกับต้นไม้ในด้านหน้าของบ้าน "ถ้ามันเป็นไปได้จะอยู่ในบ้านของเราหรือไม่" ที่สนามเด็กเล่น, เชียวลี้เป็นห่วงเกี่ยวกับเครือข่ายในการแกว่ง, กระโปรงของสกรูและแท่งเหล็ก วันเกิดวันเสี่ยวหลี่กังวลว่าไม่มีเพื่อนที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิด เพื่อนมาเธอเป็นกังวลว่าเค้กไม่เพียงพอที่จะกิน
เชียวลี้เป็นกังวลมากเกี่ยวกับเวลาที่จะถูกลีบหูขนาดเล็ก เชียวลี้กังวลว่าถ้าเธอไม่หยุดกังวลกลีบเล็กหูเกือบลูบเธอ
แม่ของเธอกล่าวว่า: "ไม่ต้องกังวล." พ่อของเธอกล่าวว่า: "ไม่ต้องกังวล." เชียวลี้ยังคงเป็นห่วงมากว่าเธอห่วงกังวลและเป็นห่วง
เร็ว ๆ นี้เชียวลี้มีความกังวลใหม่: โรงเรียน เชียวลี้เป็นห่วงเกี่ยวกับโรงเรียนซึ่งเป็นห่วงมากขึ้นกว่าก่อนสิ่งที่ให้เธอกังวล วันแรกของโรงเรียนเสี่ยวหลี่มีชุดของกังวล:
ถ้าเด็กไม่ชอบฉันมีตาสีดำอย่างไร?
เกิดอะไรขึ้นถ้าครูจงใจถามฉันสำหรับปัญหา?
ถ้าเด็กเอาตลกชื่อของฉันอย่างไร?
ถ้าฉันไม่สามารถช่วยร้องไห้?
...
เธอเป็นห่วงทุกทาง
แม่และพ่อและครูที่จะพูดเชียวลี้มองไปรอบ ๆ ในชั้นเรียน จากนั้นครูกล่าวว่า "มีเป็นเด็กที่คุณต้องรู้." ตอนแรก Xiaoli และ Xiaoyu เพียงมองลอดแต่ละอื่น ๆ แล้วพวกเขาก็เล่นด้วยกันจนกว่าจะถึงเวลาที่จะกลับบ้าน
เด็กไปที่ประตูห้องเรียนครูกล่าวเสียงดัง: "พรุ่งนี้จะมาโอ้." เชียวลี้หันมายิ้มและโบกมือให้ครู: "ฉันจะมา" นอกจากนี้เธอยังกล่าวว่า: "ไม่ต้องกังวล!
